Putin é culpábel

É indubidábel que Vladimir Putin deu orde de desenvolver contra a Ucraína unha guerra total e xeneralizada, que atenta non só contra obxectivos militares, senón tamén contra obxectivos civís -mesmo escolas e complexos residenciais-. Para máis, o seu discurso autoxustificativo amosou grandísimas feblezas dialécticas. Se antes a culpa era da expansión da NATO e da vulneración polo Goberno ucraíno dos acordos de Minsk de 2014 e 2015, o mércores 24-F Putin negáballe á Ucraina o dereito á súa existencia como Estado, pretextando unhas fronteiras (adoptadas hai agora cen anos, cando a República Socialista da Ucraina foi cofundadora da Unión Soviética) que seica incorporan millóns de rusófonos ao Estado ucraíno rexido dende Kyiv.
Vaia por diante que as políticas de expansión da NATO cara ás fronteiras rusas desde a implosión da Unión Soviética (1991) contribuíron a incrementar substancialmente o nacionalismo agresivo ruso e que, nun xogo de equilibrios de poder nun mundo multipolar, semella pouco seguro para Rusia que despeguen avións norteamericanos ou españois de bases nas Repúblicas bálticas. Tampouco deixa de ser verdade que na Ucraína conviven millóns (quizais até un terzo) de rusofalantes e que moitos destes considéranse máis próximos aos seus veciños de Rusia e Belarús. Sen dúbida a Ucraína (independente desde 1991) non soubo ou non quixo construír un Estado federal que recoñecese o bilingüismo nas rexións orientais rusofalantes e hoxe Rusia é para millóns de persoas ucranianas do leste un referente máis próximo que Kyiv. Tampouco fixo moito por clarexar supostas mortes e abusos de extremistas ucraínos como o chamado Batallón Azov, malia que tampouco contemos con probas obtidas de xeito independente da responsabilidade dos Gobernos ucraínos e moito menos do actual do Presidente Zelensky.