A caída do bipartidismo dinástico

Os últimos inquéritos reflicten o estado de ánimo electoral que tamen se percebe na rúa. Nunca na historia demoscópica coñecida existiu un Goberno do Estado que xerase máis desconfianza cara o seu Presidente e máis rexeitamento cara a xestión de todos e cada un dos seus Departamentos. O que non é chocante, non só polo absoluto fracaso gubernamental na xeración de emprego e crecemento e polo seu grave incumprimento do seu contrato electoral, senón pola actitude asocial, anticidadá e mesmo “freaky” de ministr@s como Gallardón, Wert, Ana Mato, Margallo, Montoro ou Fernández Díez. Este Gabinete é a proba definitiva de que os marcianos existen e habitan entre nós.
Rechamante tamén é o destrago das expectativas electorais do PSOE, moi comprensíbel se atendemos ao xiro a prol das politicas de recurte social e económico de ZP en maio do 2010 e ao pacto de Rajoy e Rubalcaba en setembro do 2011 para unha reforma constitucional “express”, case clandestina, que priorizou en diante o pagamento dos xuros e amortizacións da débeda sobre calquera outro gasto público. Tamén sobre o sanitario, social ou educativo.
PP e PSOE procederon hai máis de trinta anos á ocupación e partidización de institucións como o Consello Xeral do Poder Xudicial, o Tribunal Constitucional ou o Tribunal de Contas, ao tempo que tentaban converter a democracia española nunha alternancia bipartidista afastada dos parámetros de transparencia, participación e renovación que esixe o propio sistema democrático.
Velaí a fondura da actual crise institucional, que abrangue tamen ao propio Xefe de Estado. Quen sempre ollou cara outro lado diante da praxe cotiá deste bipartidismo dinástico. Porque só dende eses valores de participación e transparencia, xunto cos de inclusión e cohesión tamén esquecidos, é posíbel rexenerar a convivencia democrática dende dentro e evitar a sua traumática liquidación.

A ARRINCADEIRA: É de xustiza
A Irmandade Xurídica Galega, integrada por centos de avogados, maxistrados, xuíces, fiscais e funcionarios, celebrou a súa Asemblea anual. Dixo no acto o profesor Gómez Segade: “tanta xente comprometida co galego ten que se notar xa na galeguización da xustiza”.
Usar a nosa lingua na Xustiza non pode xerar nin atrasos, nin ningunha caste de prexuízo, mesmo indirecto, para o cliente ou para o profesional.